Новости театра

День 3. Контакт 4

Театр «Слеза и смех» из Болгарии представил на суд зрителей комедийную постановку «Декамерон» по одноименному роману Нины Мазур по Боккаччо.

Спектакль использует самые смешные истории любовного обмана из романа Боккаччо. На основе импровизации, в которой публика тоже принимает участие, три дамы вспоминают свои интимные победы. Радость жизни во время чумы – вот что предлагает нам спектакль, оставаясь абсолютно верным духу Боккаччо.

*Фото Алины Савош
Источник: портал “Могилев – мой город”

ДЕНЬ 2. Контакт 3

Приятный полумрак зала, тихое дыхание… И только биение зрительских сердец прерывает благодатную тишину, возникающую во время коротких пауз между актерскими репликами…

«Двое на качелях» – спектакль, основанный на пьесе Уильяма Гибсона. Лодейнопольский драматический театр-студия «Апрель» показал больше, чем просто хорошую игру: зрителям рассказали о запутанных отношениях между возлюбленными
Джерри и Гитель. Но «любовь» – это лишь одна из деталей замысловатого пазла.

«Двое на качелях» – постановка о знакомых всем нам вещах: о страхе принятия непростых решений и бесконечной внутренней борьбе.

История, ставшая прекрасным завершением второго дня театрального форума.

Источник: https://t.me/mogilevnewsby
Фото: Василь Титов

День 2. Контакт 2

Второй постановкой, которую увидели зрители форума, стал спектакль «Антарктида» Драматического театра «На Литейном» из Санкт-Петербурга.

Пьеса Ульяны Гицаревой была впервые представлена на XII Всероссийском театральном фестивале им. А.М. Володина «Пять вечеров». Она о взаимоотношениях людей, которые живут на полярной станции «Молодежная» — в пространстве,
где ничего нет и где жизнь всегда немного смерть. Пьеса основана на документальных фактах – события происходят в середине 90-х годов XX века. В стране все перестраивается, но этот излом истории показан через жизнь на советской антарктической станции «Молодежная».

Визит театра «На Литейном» в какой-то мере традиционный, отметил его художественный руководитель – директор Сергей Морозов:

– Это уже третий спектакль, показанный на замечательном форуме «М.@rt.контакт». Ранее мы привозили спектакли «Ромео и Джульетта», «Митина Любовь» по мотивам Ивана Бунина. Спектакль «Антарктида» стал лауреатом высшей театральной
премии Санкт-Петербурга «Золотой софит».

Там, где ничего нет, невозможно потерять себя. Антарктида — пустое пространство, где герои спектакля пытаются себя найти. Трое мужчин и якутская лайка (собака живет на Южном полюсе на правах человека) – каждый из них
выбрал для себя Антарктиду, как место для поиска смысла. Юноша 23 лет чувствует себя в Антарктиде Левоном, а не Левончиком. Петр Георгич только здесь ощущает, что он занят нужным для страны делом. Отец Александр хочет построить в Антарктиде церковь, чтобы
православная вера первой пришла на «белую землю». У собаки Мишки тоже есть своя вера — вера в людей. Ради них он здесь.

Но что делать, если все рушится, и твоя «нужность» этому миру оказалась фикцией? Если тебя предает твоя страна? Смысл утрачивается, страна распадается – история драматичная, но к ней подобран такой театральный язык, который
сохраняет в спектакле ироничную интонацию и мужество героев.

Спектакль строится как видеохроники полярной зимы. Здесь и ведется съемка с проекцией на экран, и монологи героев о себе с авансцены. Подходя вплотную к камере, они подробно описывают причины, заставившие их уехать с
материка на «белую землю».

Прямая видеотрансляция всего, что происходит на сцене, оправдывает и документальность пьесы, и придает всему какой-то ностальгический характер. Когда зритель видит героев на экране, слушает их исповедальные истории, они
как бы автоматически попадают для него в разряд прошлого. Полярники становятся зафиксированным воспоминанием. Кажется, зритель смотрит на людей, которых уже давно нет. Начинаешь ждать трагедию. Кто-то должен погибнуть во льдах, но этого не случается.

Когда Петр Георгиевич и Левон замерзают, они не играют приближающуюся смерть – они накладывают на свои лица белую краску (посмертную маску?), красной рисуют потрескавшиеся губы. Их речь намеренно замедленна, экран каждую
минуту фиксирует понижение температуры с минус 35 до минус 53. Но снова затемнение, перебивка кадра, и в следующей сцене они уже хлещутся вениками в бане после чудесного спасения.

Эти мужчины «со столбом» не могут просто погибнуть от холода. Их может уничтожить только предательство. Когда Центр сообщит, что станцию «замораживают» и сворачивают из-за упавшего рубля, вот тогда мир героев, действительно,
рухнет. Вдруг людям дают понять, что они совершенно не нужны стране, и ей безразлична их судьба, которая сломалась в одночасье. Все, что казалось важным – обесценивается. Оказывается, мир обойдется и без работы станции «Молодежная». Обретенный смысл жизни
утрачивается. Но ведь он был в ту зимовку. Здесь, в пустом пространстве, где нет никого, кроме пингвинов, они нашли себя. Это их Антарктида — их свобода. Но у них, как по Гумилеву, есть «несравненное право самому выбирать свою смерть» – самолет с тремя полярниками
и членами экипажа пропал с радаров в районе полярной станции «Молодежная»…

Одновременно с закрытием «Молодежной» заканчивается эпоха с ее наивными заблуждениями и несбывшимися мечтами.

Автор текста: Екатерина ЛЬДОВА
Фото: Василь Титов

​М@rt.кантакт-24 пашырае межы

У чацвер перад Магілёўскім драмтэатрам было асабліва весела і шумна. З балкона тэатра, дзе калісьці спяваў нават вялікі Шаляпін, іграў трубач — сімвал горада на Дняпры. Не той, што на Ратушы, а паважаны кіраўнік Магілёўскіх гарадскіх аркестраў Аляксандр Гарадкоў. Гэта было вельмі пранікнёна і ўзнёсла. А на самой тэатральнай плошчы развярнулася захапляльная пластычная кампазіцыя «Жывая афіша» з удзелам жывых скульптур. Гогаль, Дастаеўскі, Пушкін — класікі нібыта ажылі і зышлі са сваіх недасягальных п’едэсталаў вядомасці ўніз да нас, простых смяротных. Так чароўна і як заўсёды раптоўна пры ўсёй сваёй чаканасці да нас зноў завітаў непараўнальны ні з якім іншым М@rt.кантакт.


Па чырвонай дарожцы да тэатра прайшлі ганаровыя госці форуму — заслужаная артыстка Расійскай Федэрацыі Алена Барзова, вядомыя крытыкі і тэатразнаўцы Вікторыя Ярмалінская, Віктар Шрайман, Віталь Катавіцкі, Анастасія Іванова … Магіляўчане віталі тэатральныя калектывы, якія першымі прыехалі ў Магілёў — драмтэатр «На Ліцейным» з Санкт-Пецярбурга на чале з мастацкім кіраўніком-дырэктарам Сяргеем Марозавым, Кыргызскі дзяржаўны тэатр юнага гледача ім. Бакен Кыдыкеевай з яго дырэктарам Таалайбекам Тургуновым, Ерэванскі дзяржаўны рускі драмтэатр ім.К. Станіслаўскага і яго мастацкага кіраўніка Карэна Нэрсісяна і шматлікіх іншых гасцей форума.

Першы спектакль — «Жаніцьба» адбыўся яшчэ за дзень да афіцыйнага адкрыцця. Артысты Магілёўскага драмтэатра зрабілі яго пад кіраўніцтвам знакамітага расійскага рэжысёра пермскага тэатра «У Моста» Сяргея Фядотава. Поспех быў гарантаваны з самога пачатку. Фестывальную эстафету другога дня прынялі Алена Барзова з монаспектаклем «У разрыве аблокаў» , драмтэатр «На Ліцейным» з пастаноўкай «Антарктыда» і Ладзейнапольскі драмтэатр-студыя «Апрель», артысты якога падарылі гледачам лірычную гісторыю адной сустрэчы пад назвай «Двое на арэлях».

Але перад гэтым першымі на сцэну Магілёўскага драмтэатра вышлі паважаныя арганізатары. З пачаткам наступнага тэатральнага свята гледачоў павіншавалі начальнік упраўлення дзяржаўных спецыяльных культурных мерапрыемстваў Міністэрства культуры Іна Адамовіч і начальнік упраўлення культуры Магілёўскага аблвыканкама Аляксандр Жыгун. Яны зачыталі віншавальныя радкі ад старшыні Магілёўскага аблвыканкама Анатоля Ісачанкі і міністра культуры Анатоля Маркевіча.

Міжнародны маладзёжны тэатральны форум завітаў у Магілёў у 17 раз. У яго праграме 23 спектаклі тэатраў з Беларусі, Расіі, Арменіі, Балгарыі, Казахстана, Кыргызстана. У рамках спецыяльнай праграмы адбудуцца творчыя сустрэчы і майстар-класы педагогаў, драматургаў, вядомых рэжысёраў, артыстаў сярод якіх Мікалай Каляда, Сяргей Фядотаў, Людміла Бялова, Ганна Бальшова, Аляксей Байдакоў. Запланаваны сустрэчы і майстар-класы ўдзельнікаў форуму з маладымі артыстамі і навучэнцамі тэатральнага аддзялення Магілёўскага дзяржаўнага каледжа мастацтваў. У рабоце маладзёжнага журы сёлета задзейнічаны студэнты Расійскага інстытута тэатральнага мастацтва.

За некалькі хвілін да пачатку форума першымі ўражаннямі ад сустрэчы з ім і тымі спадзяваннямі, якія на яго ўскладае, падзялілася доктар мастацтвазнаўства, тэатральны крытык Вераніка Ярмалінская.

— Фестываль гэта заўсёды чаканне новых адкрыццяў, спектакляў, імён, перадусім у драматургіі, дзе апошнім часам назіраецца зацішша. А новыя калектывы прывозяць нейкія асаблівыя спектаклі і мы разам з гледачом адкрываем для сябе новыя імёны. Афіша вельмі нечаканая, насычаная, вялікая праграма расійскіх тэатраў, азіяцкіх — Арменіі, Кыргызстана, Казахстана, цікавая праграма беларускіх тэатраў. Усё новае і чакаю ад кожнага спектакля чагосьці незвычайнага. Такі вось менавіта маладзёжны форум у нас у краіне адзін, ён штогод збірае самыя лепшыя тэатральныя творы. Самае цікавае, крэатыўнае, эксперыментальнае.

Сёлета экспертнае журы форума ўзначальвае расійскі і ізраільскі тэатральны рэжысёр, акцёр, педагог, крытык Віктар Шрайман. І ён чакае ад фестывалю … радасці.

— Работа работай, але я як чалавек, які любіць тэатр з дзяцінства, заўсёды чакаю радасці, — прызнаўся ён. — У мяне просты падыход: калі два-тры спектаклі атрымаліся, фестываль адбыўся. Таму чакаю радасці. І разумею як старшыня журы адказнасць. Усякае новае маладое пакаленне, як правіла, змятае ўсё старое, усе папярэднія каштоўнасці — і эстэтычныя, і нават сэнсавыя. Пасля такой рэвалюцыі адбываецца своеасаблівае ачышчэнне і адраджэнне мастацтва часам праз неразуменне, цяжкасці. Важна, што сюды прыязджаюць артысты, рэжысёры, калектывы з розных тэатраў, гарадоў, краін. Гэта магчымасць зверыць творчыя гадзіннікі. Тэатры не павінны варыцца ў сваім соку, могуць скласціся ілжывыя каштоўнасці.

Пастаянны удзельнік фестывалю і яго нязменны крытык загадчык кафедры рэжысуры Беларускай Дзяржаўнай акадэміі мастацтваў Віталь Катавіцкі лічыць, што магілёўскі фестываль дапамагае глыбей творча інтэгравацца ў творчасць іншых краін.

— Быў час, калі мы акунуліся ў форму, думалі, што гэта галоўнае, і забыліся пра змест, — разважае ён. — У выніку шмат трукаў, знаходак, а вось чалавек страціўся. Ідэнтыфікацыя персанажа з гледачом не адбываецца. І зараз ёсць патрэба ў спектаклях, з героямі якіх хацелася б зліцца.

Магілёўскі тэатральны фестываль знайшоў сваё месца ў культурнай афішы Беларусі і ззяе там яркай зорачкай. І яго значнасць толькі ўзрастае. Асабліва сёння, калі разбураюцца і парушаюцца агульначалавечыя каштоўнасці. Яго моц закладзена нават у назве. Март — сакавік, вясна, калі ўсё адраджаецца і прачынаецца надзея на будучае, а кантакт —аб’яднанне. Місія тэатра аб’ядноўваць людзей, тэатры, краіны.

На думку начальніка ўпраўлення Міністэрства культуры Іны Адамовіч, магілёўскі форум — гэта маштабная яркая культурная падзея, ролю якой у папулярызацыі беларускага тэатральнага мастацтва і не толькі цяжка перацаніць.

— Сёлета праграма форума пашырана за кошт пастановак для дзяцей і моладзі. І гэта цудоўна, — адзначыла яна. — Сімвалічна, што прадстаўлены рэгіянальныя тэатры Беларусі. Пераканана, што нашы тэатры пакажуць высокі ўзровень і адкрыюць новыя імёны рэжысёраў і акцёраў. Мастацтва аб’ядноўвае краіны і кантыненты. Як на «Славянскім базары»: праз мастацтва — да міру і ўзаемаразумення.

Форум толькі пачаўся, але з самога пачатку ўзяў высокі старт. Першыя спектаклі выклікалі шмат эмоцый і разважанняў. Расійская артыстка тэатра і кіно Расійскай Алена Барзова некалькі гадоў таму ўпершыню прыехала на форум і ўлюбілася ў Магілёў. На гэты раз яна вырашыла зрабіць яму падарунак, падзяліцца сваімі самымі патаемнымі перажываннямі. Монаспектакль «У разрыве аблокаў» паводле паэмы яе мужа, знакамітага паэта-песенніка Мікалая Зіноўева «Евангелле ад Каметы» вельмі асабісты.

— Мае сябры назвалі спектакль паэтычны перфоманс і я пагадзілася з імі, — расказала артыстка пра сваю пастаноўку. — Майго мужа Мікалая Зіноўева ўсе ведаюць як аўтара такіх хітоў як «Паромшчык», «Казанова», «Дэльтаплан», «Зялёнае святло». Калі мы з ім пазнаёміліся і ён прачытаў мне сваё «Евангелле ад Каметы», для мяне гэта быў стрэс, я зразумела, што перада мной паэт з вялікай літары. Магчыма, гэта і адыграла ролю, што я стала яго жонкай. І зараз, калі яго няма, я стварыла спектакль, у якім акрамя паэмы, ёсць іншыя яго паэмы і вершы. Там і відэарад, і песні, і прылёт каметы Галея, і я — у розных вобразах…

Наперадзе шмат новых цёплых тэатральных вечароў. І што знамянальна. Сёлета М@rt.кантакт не абмяжоўваецца адным тыднем. Цудоўным яго працягам стануць гастролі знакамітага Екацярынбургскага тэатра Мікалая Каляды, якія пазначаны ў тэатральнай афішы на апошнія чыслы красавіка. «Каляда-тэатр» сёлета завяршае фестывальную праграму М@rt.кантакта і працягвае сваёй гастрольнай. Улічваючы, што сёлета год юбілею Мікалая Гогаля, тэатр пакажа некалькі пастановак па яго творах — «Тарас Бульба», «Сарачынскі кірмаш», «Мертвыя душы». Акрамя гэтага, артысты з Урала парадуюць сваіх юных гледачоў пастаноўкамі «Канёк-гарбунок» і «Кот у ботах».

І яшчэ адна вельмі важная асаблівасць сёлетняга форума. На працягу ўсіх яго дзён будзе арганізавана работа мабільнай экспазіцыі Беларускага дзяржаўнага музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны, прымеркаваная да 80-й гадавіны вызвалення Беларусі. Для наведвальнікаў з білетамі на любы спектакль тэатральнага форуму ўваход бясплатны.

Нэлі ЗІГУЛЯ

Фота аўтара

Источник: ​М@rt.кантакт-24 пашырае межы | zviazda.by

День 2. Открытие

В Могилеве на площадке областного драматического театра состоялось торжественное открытие XVII Международного молодежного театрального форума «М.@RTконтакт». Солнечный Могилев встретил почетных гостей и участников форума на красной дорожке.
В рамках мероприятия заместитель начальника главного управления – начальник управления государственных специальных мероприятий Министерства культуры Инна Адамович огласила приветственный адрес Министра культуры А.М.Маркевича участникам и гостям форума.
Церемония продолжилась показом спектакля «Антарктида» драматического театра «На литейном» (Россия) и спектаклем «Двое на качелях» от Лодейнопольский драматический театр-студия «Апрель» (Россия).
фото В.Титов

День 1. Контакт 1

На большой сцене Могилевского областного драматического театра в рамках конкурсной программы состоялся спектакль «Женитьба. Фантасмагория» по пьесе Н.В. Гоголя.
Режиссер – Сергей Федотов, заслуженный артист РФ, заслуженный деятель искусств РФ, лауреат Национальной театральной премии РФ «Золотая Маска».
Известный российский режиссер всегда работает с классикой своим оригинальным способом. Вместо традиционной бытовой комедии на сцене возникла фантасмагория с чудесами, невероятной логикой и неожиданными поступками. Спектакль страшно таинственный и одновременно гомерически смешной! В спектакле достоверно отражена эпоха, костюмы, сохранен неповторимый язык Гоголя, где причудливо и парадоксально сочетается комическое и трагическое, где каждое слово звучит современно.
После окончания спектакля были вручены диплом участника, статуэтка «Серебряная маска», цветы. В фойе проходило зрительское голосование.”